TÜRK CEZA VE ASKERİ CEZA KANUNUNDA ZİMMET SUÇU

Zimmet suçu, 5237 sayılı TCK 247’nci maddede düzenlenmiştir. (Kamu İdaresinin Güvenilirliğine ve İşleyişine Karşı Suçlar başlıklı bölümü altında)

MADDE 247 – (1) Görevi nedeniyle zilyetliği kendisine devredilmiş olan veya koruma ve gözetimiyle yükümlü olduğu malı kendisinin veya başkasının zimmetine geçiren kamu görevlisi, beş yıldan oniki yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır. (AĞIR CEZA MAHK.)

(2) Suçun, zimmetin açığa çıkmamasını sağlamaya yönelik hileli davranışlarla işlenmesi halinde, verilecek ceza yarı oranında artırılır.

(3) Zimmet suçunun, malın geçici bir süre kullanıldıktan sonra iade edilmek üzere işlenmesi halinde, verilecek ceza yarı oranına kadar indirilebilir.

Bu tanıma göre suçun maddi unsuru, görev sebebiyle kendisine tevdi edilmiş olan veya muhafaza, murakabe ve sorumluluğu altında bulunan kamu idaresine veya şahıslara ait paranın, para hükmünde evrak ve senetlerin ve sair eşyanın zimmete geçirilmesidir. Suçun manevi unsuru ise, <temellük etme kastıdır>.

ASCK’nın 131’inci maddesinde ise, mala karşı bir cürüm olarak düzenlenmiştir. “Askerî bir hizmet yaparken veya vazifeyi suiistimal ederek, bir hizmet veya vazifeden ötürü tevdi veya emanet edilmiş olan para veya kıymeti ne olursa olsun bir eşyayı yahut kendisine tevdi veya emanet edilmiş olmasa bile her türlü askerî erzak, eşya ve hayvanları çalanlar veya zimmetine geçirenler….cezalandırılırlar.” hükmünü içermektedir.

Bu maddede düzenlenmiş olan zimmet suçunun oluşabilmesi için; Bir hizmet veya vazifeden ötürü “tevdi veya emanet edilmiş” para veya eşyanın veya “tevdi veya emanet edilmiş olmasa bile” her türlü askerî eşyanın zimmete geçirilmesi gereklidir. Kanun koyucu, askerî eşya için “tevdi veya emanet edilme” koşulunu aramamış iken, ASKERÎ EŞYA VASFINI HAIZ OLMAYAN PARA VEYA SAIR EŞYA IÇIN TCK ILE UYUMLU OLACAK ŞEKILDE, “GÖREV SEBEBIYLE TEVDI VEYA EMANET EDILME” ŞARTINI ÖNGÖRMÜŞTÜR. Ancak, her iki hâlde de, “askerî bir hizmetin yapılması sırasında” veya “vazifenin suiistimali suretiyle” eylemin icra edilmesi ön koşul olarak belirlenmiştir.