FİRAR VE İZİN TECAVÜZÜ SUÇU

Firar ve İzin tecavüzü Askeri Ceza Kanunu 66 ncı madde de aynı başlık altında düzenlenmiş ve her iki suç da aynı cezai yaptırıma tabi tutulmuştur.

Ancak aralarındaki temel ve en önemli fark: firar suçunun oluşumu açısından <Özür> unsuruna yer verilmemiş iken, izin tecavüzü suçu yönünden <Özürsüz olarak gelmemek> hali bu suçun oluşumu açısından temel unsur olarak öngörülmüştür.

Dolayısıyla, firar suçunda herhangi bir özür/mazeret durumundan söz edemez iken, izin tecavüzü suçunda askerlik hizmetine tercih edilebilecek haklı, makul, mantıklı ve belgeye dayanır mazeret halinde beraat imkanı mümkündür.

İzin tecavüzü suçunda ileri sürülen mazeretin gerçek olup olmadığı, niteliği, hayatın akışı ve toplumsal realitenin koşulları içerisinde makul görülebilecek bir düzeyde ve tecavüz olunan iznin bu mazeretle bağdaşacak bir süre içerisinde olup olmadığının takdiri askeri mahkemeye aittir.

            Peki, hangi izinler, izin tecavüzüne konu edilebilir. Bu yönünden konuya bakıldığında ise TSK personelinin izin hakları TSK İç Hizmet Kanunu, TSK Personel Kanunu, Askerlik Kanunu, TSK İç Hizmet Yönetmeliği ve İzin Yönetmeliğinde düzenlenmiştir.

Bu düzenlemelerde subay ve astsubaylara verilecek izinler:

1) Yıllık izin (15 günü mazeret izni)

2) Mazeret izinleri

3) Yurtdışı izinleri

4) Sıhhi izin olarak düzenlenmiştir.

 Söz konusu izinler dışında,  vardiya izni, nöbet istirahatı, gece yatısı izni, hafta tatili izni, İdari izin, görev izni, garnizon terk izni, günlük şehir içi izni, evci izni, vardiya izni, nöbet istirahatı gibi) izinler, kanuni izin (Yıllık ve mazeret izni) niteliğinde değildir.

 Dolayısıyla, Askeri Yargıtay’ın yerleşik kararlarında, TSK Personel Kanunu ve İzin Yönetmeliği’nde düzenlenen yıllık ve mazeret izinleri ile aynı nitelikte bulunmayan, ancak TSK İç Hizmet Kanunu ve Yönetmeliği’nin değişik maddelerinde düzenlenen veya uygulamada karşılaşılan günlük şehir içi izni, evci izni, vardiya izni, görev izni, garnizon terk izni, idari izin, nöbet istirahatı gibi izinlerden zamanında dönmeyen yani ilk mesai gününde birliğine katılmayan sanıkların eylemlerinin firar suçunu oluşturduğu kabul edilmektedir  

Ayrıca, 20 güne kadar istirahat verilen subay, astsubay, uzman jandarma ve uzman erbaşların amirlerinden izin almaksızın garnizon dışına çıkıp istirahat süresi sonunda birliklerine katılmamaları şeklindeki eylemlerinin de firar suçunu oluşturduğu kabul edilmiştir (Askeri Yargıtay Daireler Kurulu’nun 23.11.2006 tarihli, 2006/174–177 ve 23.12.1999 tarihli, 1999/175–241 Esas ve Karar sayılı kararları bu yöndedir).